اجزا تشکیل‌دهنده شیلنگ‌های هیدرولیک

شیلنگ های هیدرولیکی شرکت پارکر

واژه شیلنگ هیدرولیک، یک تعریف کلی از لوله‌­ها و تیوب­‌های انعطاف­‌پذیر بوده که به منظور در خود نگاه داشتن و انتقال سیالات هیدرولیکی تحت فشار طراحی شده و مورد استفاده قرار می­ گیرد. واژه شیلنگ، اشاره به ساختاری تقویت شده از تیوب­ های انعطاف­ پذیر دارد و در شکل ۱ شماتیکی از آن به تصویر کشیده شده است. همان گونه که از این شکل نیز بر می­ آید، این شیلنگ ­ها ساختاری لایه ­ای داشته، وظیفه لاستیک نگاه داشتن سیال درون شیلنگ بوده و لایه تقویت ­کننده، الیاف بافته شده بوده که لاستیک را در برگرفته و فشار داخلی ناشی از سیال هیدرولیک را تحمل می­ نماید.

شماتیک شیلنگ های هیدرولیکی و لایه های مختلف تشکیل دهنده آن

شکل ۱- شماتیک شیلنگ ­های هیدرولیکی و لایه­ های مختلف تشکیل دهنده آن

 

در شکل ۲ که شماتیکی از شیلنگ ­های هیدرولیک شرکت پارکر به عنوان یکی از پیشروترین شرکت ­ها در زمینه شیلنگ­ های هیدرولیک را نشان می دهد می ­توان با وضوح بیشتری به مطالعه لایه ­های مختلف شیلنگ ­های هیدرولیکی پرداخت.

شیلنگ های هیدرولیکی شرکت پارکر

شکل۲- شماتیک شیلنگ­های هیدرولیکی شرکت پارکر

شیلنگ­‌های هیدرولیک از سه قسمت تشکیل شده‌­اند. لایه درونی که ترکیبی لاستیکی داشته و خواص فیزیکی و شیمیایی آن باید به گونه‌­ای باشد که باید تحت شرایط کاری خود، مقاومت طولانی مدتی نسبت به سیال درون خود داشته باشد. قسمت دوم آن­ها، تقویت­‌کننده‌­ها بوده که معمولأ از یک و یا دو لایه (و در مواردی خاص از سه لایه) از پارچه­‌های الیافی بافته شده، و یا سیم­‌های فولادی با استحکام کششی بالا، و یا ۴ تا ۶ لایه مارپیچی از سیم­‌های فولادی با استحکام کششی بالا که در حالیکه فشار سیال را تحمل می­کنند، اجازه انعطاف­‌پذیری به شیلنگ بدهند. به منظور محافظت از لایه­‌های داخلی در مقابل شرایط محیطی، از یک پوشش لاستیکی به عنوان لایه خارجی شیلنگ استفاده می­شود که قسمت سوم شیلنگ­‌های هیدرولیک می­باشد. همچنین نقش دیگر پوشش خارجی شناسایی شیلنگ­‌ها با در نظر گرفتن نشان­‌گذاری روی آن و رنگ در نظر گرفته برای آن می­باشد.

لایه درونی معمولأ متشکل از اجزای زیر می­باشد:

نایتریل: یک ترکیب لاستیکی مصنوعی بوده که مقاومت بهینه­ای در مقابل مواد پتروشیمی داشته و مواد تا دماهای ۱۲۰ درجه سانتی­گراد را می­توان درون خود انتقال دهد. لازم به ذکر است که این ترکیب لاستیکی برای انتقال استر مناسب نمی­باشد.

نئوپرن: ترکیبی بر پایه آکتیلین بوده و مشخصه اصلی آن تحمل سایش و نور خورشید می­باشد و از اینرو به طور خاص گزینه مناسبی برای پوشش خارجی شیلنگ محسوب می­شود.

EPD: که معمولأ برای انتقال سیالات بر پایه استر- فسفات مورد استفاده قرار می­گیرد. این ترکیب ار نفت خام حاصل شده و برای انتقال مواد نفتی مناسب نمی­باشد.

PTFE: ماده­ای نیمه صلب بوده که از نظر شیمیایی خنثی بوده و سطحی مومی شکل دارد. هنگامی که این ماده اکسترود می­شود تا به عنوان یک تیوب داخلی مورد استفاده قرار بگیرد، باید جدار نازک باشد. کمترین مقاومت را به جریان داشته و برای اکثر سیالاتی که مورد استفاده قرار می­گیرند مناسب می­باشد. این ماده تحت گستره وسیعی از دماها از ۲۰- تا ۲۰۰ درجه سانتی­گراد عمل می­کند. این ماده در گریدهای مختلفی تولید می­شود.

AQP: الاستومری بوده که ترکیبی از مزایای سه ماده اول را در اختیار قرار داده و اکثر سیالات هیدرولیک را درون خود منتقل نموده و در محدوده دمایی بین ۴۹- تا ۱۵۰ درجه سانتی­­گراد عمل می­کند و عمر بالایی نیز دارد.

لازم به ذکر است که تولید لایه داخلی شیلنگ­ های هیدرولیک، مهارت بالایی را می­ طلبد.

تعداد سیم­ های موجود در هر لایه از تقویت ­کننده بستگی به کاربرد شیلنگ هیدرولیک دارد. به منظور ایجاد چسبندگی میان لایه­ های مختلف تقویت ­کننده از یک لایه نازک لاستیک استفاده می­شود. تحت فشاری که سیال دینامیکی وارد می­کند، تنش های محیطی به تقویت ­کننده وارد می­شود. زاویه بافته شدن الیاف درون تقویت­ کننده بر طول انتخابی شیلنگ تاثیر گذار است. یک عدد معمول برای زاویه خنثی در شیلنگ­های هیدرولیک، ۵۴ درجه می­باشد. هنگامی که زاویه بردار نیرو از این عدد فراتر رود، شیلنگ تحت فشار سیال دینامیکی افزایش طول داده و قطر خارجی کاهش می­یابد. هنگامی که الیاف تحت این زاویه خنثی بافته شود، فشار سیال دینامیکی هیچ تغییر در طول خالص شیلنگ به وجود نمی ­آورد. معمولأ مطلوب است که زاویه ­های بافت الیاف به گونه ­ای انتخاب شود که به منظور بهبود کوپلینگ، تغییرات طول شیلنگ اتفاق بیافتد.

در ارتباط با پوشش خارجی شیلنگ ­های هیدرولیک ذکر این نکته ضروری می­باشد که این پوشش­ ها می­توانند علاوه بر لاستیک، از پارچه یا سیم بافته شده نیز باشند که در این حالت به شیلنگ­ های بدون روکش شهره می­باشند که شیلنگ­ هایی سبک بوده و در آن­ها اجازه فرار گازهایی نظیر هوا یا اکسیژن که از لوله داخلی نشت نموده­اند داده می­شود.

پاسخی بگذارید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *